In het noorden

Dit bericht is gemaakt in Stockholm. Inmiddels ben ik alweer bijna anderhalve week in het noorden. Dus al heel wat uurtjes gespeeld met mijn nichtjes en aardig wat liters koffie gedronken met mijn zus.

Vorige week ben ik naar het hoofdkantoor van Permobil gegaan om daar nader kennis te maken. Ik ben daar een dag rondgeleid door een aldaar wekende Nederlander. Was heel leerzaam om over de ontwikkelingsafdeling te lopen en te zien hoe snel de ontwikkelingen gaan. En wat mij dus nog te wachten staat. Tevens een kijkje mogen nemen in de fabricageafdeling, geen door mij geschreven stoelen zien staan, dus de term "Petermobil" die mijn collega's voor me bedacht hebben is niet terecht! ;-)

Van het weekend nog even naar Finland geweest. Met de motor. Iets wat ik al heel lang wou doen. Om daar een oude vriend en penvriendin te bezoeken. Ik moest die vriend ook wel bezoeken omdat ik met hem de deal had gemaakt om mijn beeldje van Ramses te komen halen. Dit beeldje had ik gekregen van één van mijn groepen uit Egypte. Vervolgens heb ik Ramses meegenomen naar Finland toen hij daar net woonde, met de mededeling dat ik die ooit nog eens op zou komen halen. Nu heb ik van hem een Muunin poppetje (typisch Fins kindertekenfilm) meegekregen die hij in Australie moet komen ophalen. Kans is ook groot dat hij dat echt gaat doen, immers hij moet binnenkort naar Brazilie, en is dus al halverwege.

(excuse voor het ontbreken van de E met trema, maar ik kan 'm op deze laptop niet vinden)

Foto gemaakt, op naar de dokter

Maandagmorgen was ik de eerste bij de TBC controledienst. Gelijk maar 2 foto's laten maken... mijn brede borstkas paste er niet in één keer op ;-) Nee, zonder gekkigheid. Er miste een puntje van de onderkant van mijn rechter long op de eerste foto. Die moest dus over. Ze schijnen in Australië nogal strikt te zijn daarop.
Die zelfde morgen gelijk een poging gedaan om een afspraak te maken met een keuringsarts. Spijtig genoeg had de arts in Zwolle pas op 20 juni weer tijd. Die in Groningen deed het niet veel beter. Heb dus toen maar besloten om met Amsterdam te gaan bellen. De arts daar kan mij al op 6 juni onderzoeken. Dus dat komt wel goed uit. Dan kan ik direct na mijn vakantie weer verder met het proces.
Nu is het alleen morgen nog werken en dan op naar mijn familie en vrienden in noord Europa. Nog even flink spelen met mijn kleine nichtjes.

Afspraak maken

De eerste afspraak is gemaakt. Volgende week maandagochtend moet ik naar de GGD voor een foto van mijn longen. Nu moet ik de keuringsarts nog zien te bereiken. Die is pas maandag weer terug van vakantie. Maar volgens de dame van de GGD was die toch al vol geboekt tot begin juni. Dus dat gaat na mijn vakantie pas lukken.

Medische keuring

Het was echt waar! De visumaanvraag is ingediend! Vanmiddag had ik al mail ontvangen van mijn migratieagente met daaraan gehecht aan stapeltje formulieren, 15 pagina's in totaal, en een link naar de adressen van de faciliteiten die de keuring mogen uitvoeren. Wat dat betreft is het in Australië wel goed geregeld; ze hebben contacten met faciliteiten over de hele wereld voor het uitvoeren van medische keuringen.
Ik moet trouwens toch wel een hele keuring ondergaan. Ik heb namelijk opgegeven dat de kans vrij groot is dat ik voor mijn werk in verzorgings- en verpleegtehuizen zal komen.
Het wachten is dus al weer voorbij. Ben van plan om maandag gelijk een afspraak te gaan maken. Hopelijk lukt het nog voor mijn vakantie (nog 8 daagjes werken :)).

Ingediend

Soms lijkt het wel of je die Ozzies een vocale schop onder hun kont moet geven. Kreeg vandaag bericht van hoofd PZ. Hij had mijn voicemail gehoord en had net het door mij ondertekende arbeidscontract ontvangen. Hiermee is alles compleet aan papieren die Northcott moet indienen. Kan dus nu eindelijk wel zeggen dat mijn visumaanvraag dan toch echt is ingediend. Nu is het dan echt het wachten begonnen.

Volgende stap zal waarschijnlijk zijn dat mijn agente weer contact met mij opneemt om te vertellen waar ik een foto van mijn longen moet laten maken. Gelukkig kom ik uit een laag risico land; ik hoef dus niet een hele serie medische keuringen te ondergaan.
Nu nog maar hopen dat ik inderdaad geen TB heb.... ik heb al sinds februari last van een kuchje.

Voorgevoel

Maandagavond kreeg ik het gevoel dat iets niet helemaal in de haak is in Australië. Ik heb voor de zekerheid die zelfde avond mijn emigratieagente gemaild met de vraag of ik nog iets moest opsturen via de gewone briefpost. Binnen 3 minuten kreeg ik een leesbevestiging. Toen kon ik tenminste (ware het onrustig) gaan slapen. De volgende ochtend gelijk mijn PC maar weer aangeslingerd om het antwoord te kunnen lezen. Komt er op neer dat mijn visumaanvraag nog helemaal niet ingediend is! Mijn emigratieagente moet nog wat papieren krijgen van mijn toekomstige werkgever.
Vanochtend gebeld met Northcott om te vragen wat de stand van zaken aan hun kant van de wereld is. Helaas kon de telefoniste niemand te pakken krijgen. Lichtpuntje was wel dat zij wist wie ik ben. Er wordt in Sydney kennelijk al over me gepraat.
Ik hoop morgenmiddag meer te kunnen aangeven.