Geen nieuws is...... geen nieuws

Het is de laatste tijd een beetje stil op het blog. Dat komt omdat er niets te melden valt. Ik zit nog steeds te wachten op een bericht vanuit Australië.
Vorige week had ik nog maar eens een mailtje gestuurd naar mijn agente om te vragen of ze al iets gehoord had. Maar helaas. Ook zij kon helaas niet bevestigen dat de papieren van de medische keuring en de longfoto aangekomen waren. Ze kon me wel mededelen dat mijn sponsership in elk geval al wel goed gekeurd is. Of te wel mijn toekomstige werkgever mag een alochtoon in dienst nemen. Dit was ook wel te verwachten want op dit moment werk er al een Noor in dezelfde functie als ik dadelijk zal gaan bekleden.
Ik zelf heb zo langzamerhand genoeg van het wachten zonder te weten hoe lang het nu nog gaat duren. Elke morgen slinger ik mijn computer aan in de hoop het verlossende mailtje te hebben ontvangen.... tot nog toe levert het slechts teleurstelling op.
Maar het positieve is dat hoe langer het duurt voor dat ik ga, hoe groter de kans is dat ik dadelijk in het australische voorjaar terecht kom EN dat ik nu nog even kan genieten van de motor.

Geharrewar

Nu is niet weer niet duidelijk of ik nu wel of niet een bloedonderzoek moet ondergaan.
Toen ik woesdag na de keuring thuis kwam heb ik mijn emigratieagente maar eens ingelicht om te vertellen dat alles o.k. was en dat de dokter een bloedonderzoek niet nodig achte. Lees ik op donderdagmiddag het verzoek om toch nog maar eens te checken bij de dokter of het echt niet nodig is. Dus ik vanmorgen de arts nog maar eens gebeld. En hij beweerde dat het niet nodig was omdat ik de laatste 5 jaar niet in een "gevaarlijk" land ben geweest EN omdat ik, net als een ergo- of fysiotherapeut, niemand bloed aftap, open snij of cartheteriseer.
Daar komt nog eens bij dat de dokter nu op vakantie is dus niet als nog een bloedonderzoekje kan (laten) doen.
Of te wel; de papieren zijn nu opgestuurd, maar het kan zijn dat er nog een aanvulling moet komen.... gelukkig heb ik grote longen en dus een lange adem.

Goedgekeurd!

Vandaag dan eindelijk bij de keuringsarts geweest. Bleek een gepensioneerde arts die alleen nog dit soort keuringen deed. Hij had een spreekkamer op de eerste verdieping vol met stapels papier en géén computer. De lengtemeetlat waren een stel op het kozijn getekende strepen en de weegschaal kwam uit begin vorige eeuw. Maar hij wist wel het adres van het emigtratiekantoor in Sydney uit zijn hoofd. Dat zit dus wel goed.

Hij zal morgen of overmorgen alle documenten, inclusief longfoto, aangetekend op de post doen. Dan is het in Sydney binnen een dag of 5.

Heel stiekem hoop ik binnen nu een 3 weken meer te weten over of ik nu eindelijk mijn stempeltje mag gaan halen.

Dit is Sydney

Dit wordt mijn nieuwe woonplaats!

http://www.panoramas.dk/fullscreen6/f52-sydney.html

Weer thuis

Inmiddels al weer een werkdag voorbij. Eéntje die een beetje een vreemd begin had. Naast me op kantoor zat mijn opvolger. Zij is al aangenomen voor 2 dagen in de week, om vast ingewerkt te worden, met dien verstande dat ik per 1 augustus mijn visum krijg. Ik hoop voor haar en mij dat het gaat lukken.

A.s. woensdag ga ik naar de dokter die mij gaat keuren. Hij zal zijn verslaglegging direct, aangetekend, naar Australië versturen. Met een beetje geluk hoor ik dan binnen nu en 3 weken meer.

En dan nog even een paar plaatjes van mijn tripje naar Zweden en Finland.