Toch niet naar Queensland

Van de week kwam dan de treurige boodschap al door. Kylies vader is afgelopen donderdag oveleden. Hij is 64 jaar oud geworden. Vlak voor hij ziek werd was hij bezig om zijn bedrijf te verkopen en met pensioen te gaan. Helaas heeft hij er niet van kunnen genieten. De alvlees klier kanker heeft in 7 maanden de strijd gewonnen. Gelukkig heeft hij niet al veel geleden. Met Kerst was hij nog aardig te pas. Toen zijn lichaam het echt begon op te geven is het nog gelukt om al zijn kinderen naar Victoria te krijgen. Een paar dagen later was het voorbij.

Inmiddels ben ik ook op de boerderij in Victoria in afwachting van de begravenis aanstaande dinsdag. Of te wel mijn vlucht schema van 8 vluchten in 8 dagen is gereduceerd naar 4 vluchten in twee dagen. Gelukkig is Qantas (de luchtvaart maatschappij) erg behulpzaam. Als ik een brief van de de begravenis ondernemer heb kan ik geld terug krijgen van alle vluchten.

Hoe het ook zei; de wereld heeft een groots man verloren. Hij zal gemist worden.

Alan Cunningham

21/7/1945 - 18/2/2010

Rust in vrede.

Bijna op weg naar Queensland

Sinds mijn laatste bericht is er natuurlijk weer van alles gebeurd. Op het werk met name bezig geweest het regelen van een trip naar Queensland. Ik ga volgende week een paar dealers en revalidatie instellingen bezoeken. Alles bij elkaar 8 vluchten in 8 dagen! Ik denk dat als ik op 2 maart weer thuis ben het wel even gehad heb met vliegen. Maar gelukkig ben ik wel voorbereid. Ik heb inmiddels een Iphone van het werk, met name omdat we de "Ichair" gaan verkopen, en mijn eigen Ipod classic. Ik zal dus de nodige Jiskefet en films kijken met al dat gewacht op de vliegvelden.

Twee vluchten in mijn schema zijn helaas niet werk gerelateed. Ik zeg helaas omdat de reden om naar Kylies ouders te vliegen niet zo leuk is. Kylies vader is inmiddels ernstig ziek. Ik hoop dat hij het nog even vol houdt tot volgend weekend.

Trouwens Kylies Corolla is bijna verkocht. Morgen komt er een stel, waarmee Kylie al het nodige contact heeft gehad, een proefrit maken. Ze lijken erg geintreseerd.

Kite surfers op de Swan River in Perth

Deze boog was contra gewicht op de Batavia die voor de kust van Geralton, Australia is vergaan. Deze foto is gemaakt in het Western Australian Museum in Gerlaton

Criterium in Victoria Park; om de hoek van ons huis.

Testen van de articulatie van de wielen op mijn Land Rover na het instaleren van nieuw veren en schokdempers. Ik moest de wielkassen achter ietsjes ruimer maken door middel van een stukje van het bodywerk af te slijpen.

Vorige week naar een seminair geweest van Bengt Engstrom. Hij is in mijn vakgebied een bekent en gerespecteerd physiotherapeut gespecialiseerd in zitten. Op de foto is hij te zien in onze elektrische rolstoel. Zijn commetaar op onze stoel was erg positief!

Te veel wind!

Het weekend zit er al weer op. Dit keer niet wezen kite surfen. Eigenlijk gewoon geen tijd gehad.

Op zaterdag zijn we samen met mijn Nederlandse collega Wil en zijn familie wezen 4x4-en. Niets al te extreem, maar het is altijd lekker om de stad achter je te laten.

Op zondag heb ik 3 auto's gewassen. Mijn bus, mijn 4WD en Kylies Toyota Corolla. De laatste staat trouwens te koop. Immers we hebben met z'n tweeen geen 3 auto's nodig. Of te wel de garage is een stuk leger waardoor je beter bij de afvalbakken kan, mijn werkbank is bereikbaar en kan nu tenminste hobbien.

Vandaag ben ik naar Bunbury geweest voor een passing. Ongeveer twee en een half uur naar het zuiden rijden. Passing ging heel goed. Ik denk dat het wel een verkoop wordt. Wat dat betreft gaat het trouwens heel goed. Op het moment een hoop passingen in de planning. En alle passingen die ik dit jaar al gedaan heb zijn heel goed verlopen. Met andere woorden; op het werk gaat het heel goed.

Op de terugweg een stop gemaakt om te gaan kite surfen in Safety Bay. Helaas was de wind te hard om veilig te kunnen surfen. Nog even overwogen om toch de vlieger in de lucht te gooien. Maar toen ik naar het strand liep met mijn vlieger kwam ik een meisje tegen met een pomp nog in de doos (een andere beginner). Toen ze dichterbij kwam zag ik dat haar gezicht vol zat met zand. Ze vertelde dat ze behoorlijk hard was gecrashed en geluk had dat ze nog leefde. Toen maar besloten om de vlieger niet in de lucht te gooien en terug te leggen in mijn bus.

Vervolgens nog wel even blijven hangen om te kijken hoe de pro's het deden. Toen ik dichterbij kwam zag ik dat ze allemaal hele kleine vliegertjes hadden. 6 tot 8 meter. De mijne is 11 meter.

Pro surfer vanmiddag met een 6 meter vlieger.

(Mijn nieuwe Iphone is niet ideaal voor dit soort actie foto's.)

Mijn lunchplaats vanmiddag

Conners Mill in Toodyay

Lunch op zaterdag