Mijn nieuwe huis

Bij deze dan de foto's van mijn nieuwe onderkomen.
Morgen trouwens weer een expo. Dit keer georganiseerd door de ruggegraad assosiatie. Naar alle waarschijnlijkheid een goede mogelijkheid om te netwerken met ergo's om zo stoelen te kunnen slijten.


Mijn kamer



Gang




Badkamer




Lounge annex thuis bioscoop




Bibliotheek

Ik had nog meer foto's willen plaatsen, alleen Blogspot werkt niet echt mee. Misschien morgen.... ik moet nu echt gaan slapen; wordt morgen om 7 uur opgepikt door een collega om samen naar de beurs te rijden. 2 man in 1 auto omdat parkeren hier in het centrum wel tot € 35,- per dag kan oplopen.

Al weer een week voorbij

Er is inmiddels al weer een week voorbij. Het wordt hoognodig tijd dat ik ga vertellen over mijn nieuwe huis.
Ik heb er voor gekozen om een stapje terug te doen tav woon comfort... alhoewel... Laat ik het anders zeggen. Ik heb er voor gekozen om in een huis te gaan wonen met anderen. Niet omdat ik geen eigen stekkie zou kunnen veroorloven. Maar omdat ik denk dat het een goeie manier van integreren is. Of te wel; ik woon nu in een huis met 7 anderen, allemaal Australiers. Maar je hebt bijna geen last van elkaar. Het is een heel groot huis, met een hoop kamers en meerdere gemeenschappelijke ruimtes. Zo hebben we een lounge, een bibliotheek en een leefkeuken. Daarnaast heeft het huis een garage, veranda en voor- en achtertuin. Bovendien heeft het huis ook een draadloos netwerk, of te wel, ik kan met mijn laptoppie van mijn werk thuis internetten en mailen. En we hebben een soort server computer met alle mogelijk films en series er op. Deze is aangesloten op het draadloze netwerk, dus ik kan op mijn kamer naar van alles en nog wat kijken op mijn laptop. Om het allemaal nog mooier te maken: in de lounge staat een beamer die ook aangesloten is op de server. Of te wel, ik heb zo ongeveer mijn eigen bioscoop. Qua locatie is het ook niet verkeerd. Het huis staat op loopafstand van het station en de winkels (incl supermarkt die bijna altijd open is). Ten aanzien van parkeer gelegenheid; meer dan genoeg, als het niet in de straat is dan is het wel op de oprit. Pak 'm beet 20 meter lang. Ook geografisch is het niet verkeerd. Mijn werk is ongeveer een half uurtje rijden en het dichtsbij zijnde strand ligt op 20 minuten rijden. De stad in duurt 15 min met de trein.
Maar het is niet allemaal manengeur en rozenschijn. Ik heb natuurlijk ook huisgenoten, dus in huis is het doorgaans rommelig (en dat is voorzichtig uitgedrukt) maar we hebben wel een schoonmaakster die (ik geloof) elke week komt.
Maar tot nog toe voel ik me er wel thuis. Het is namelijk wel prettig om niet alles zelf te hoeven aanschaffen en aan te vragen. Bovendien is de keuken voorzien van alle gemakken hoef ik dus zelfs geen borden, glazen of wat dan ook aan te schaffen.
Tenslotte nog even afgelopen weekend. Ik ben er op uit gegaan om een 4x4 te vinden. Maar dat viel nog tegen. Er zijn een hoop oplichters op het www zo gezegd. Maar ik heb wel een dealer een zoekopdracht gegeven. Dus ik hoop dat die van de week van zich laat horen/lezen. EN ik heb mijn eerste stappen gezet richting het kite surfen. Ik heb een "trainer" vlieger gekocht. Een matras van 3,5 m2. Ik zou er met windkracht 5 mee kunnen vliegeren, alleen zou ik dan wel heel ver terug moeten lopen na al het blote-voet-skieen op het strand. Dit is een erg sterke vlieger. Het doel van de "trainer" is om gevoel voor de vlieger te krijgen. Immers de kite surf vlieger is nog een stuk groter en bovendien sta je dan ook nog eens op een plankje, kleiner dan een snowboard, op het water.
Trouwens deze "post" is gemaakt op een beurs waar ik nu aan het werk ben, midden in de stad. Op dit moment zijn alle bezoekers naar diverse lezingen, dus ik heb ff tijd hiervoor. Tenslotte; ik zal spoedig wat foto's bij deze post zetten.

Autozaken

Afgelopen week ben ik in gesprek getreden met mijn baas over wat er nu eigenlijk van me verwacht wordt. Daaropvolgend hebben we met het team een vergadering gehad. Het komt er op neer dat ik me met name zal bezig houden met elektrische rolstoelen. Dus niet alleen Permobils, maar ook Pride stoelen. Dit zijn vergelijkbare stoelen met dege die ik in NL paste. Tevens hebben we het tijdens de vergadering geahd over mijn auto en andere spullen die ik nog nodig heb. Wat die auto betreft was het geen dag te vroeg. Blijkt namelijk dat ze die nog moeten kopen. Het is namelijk zo dat de stichting waarvoor ik werk een flink belasing voordeel krijgt op een een nieuwe auto. Die auto wordt vervolgens 6 maanden of maximaal 40.000 km gebruikt en dan weer doorverkocht tegen een normale marktwaarde, dus minimale afschijving. Bovendien is de auto die ik nu heb een zogeheten "pool-car". Dit is normaal een auto die door jan en alleman gebruikt wordt als iemand even een auto nodig heeft. Dit had dus vandaag tot gevolg dat er vanmorgen een collega in mijn kantoor stond die mijn autosleutel kwam halen om dat mijn auto weer gereserveerd was. Op zich allemaal niet erg, maar na wat navraag bleek dat mijn auto al voor meerdere dagen, door de weeks en in het weekend, al gereserveerd was voor een hele hoop mensen. Of te wel, mijn werkgever had bijna contractbreuk gepleegd. Immers we hebben er beiden voor getekend dat ik een auto van de zaak krijg die ik privé mag gebruiken. Hoe dan ook. De dame van de "pool-car" planning heeft flink lopen schuiven en heeft het voor elkaar gekregen dat ik mijn Subaru kan blijven rijden tot in elk geval eind november. Maar ik hoop voor die tijd toch wel een busje te hebben zodat ik eindelijk de straat weer op kan om rolstoelen te verkopen. (en dat ik tenminste weer over de auto's voor me heen kan kijken). Het gaat trouwens naar alle waarschijnlijkheid een VolksWagen Transporter worden met een achterbank die uitneembaar is. Én, en dat is nog veel leuker, het wordt een benzine uitvoering met automaat. Dit houdt in dat er een V6 onder de kap ligt met 235PK! Uiteraard voorzien van airco en cruisecontrol. En met een beetje geluk in metalic lak en voorzien van (en dat is voor mij ook belangerijk) een goeie radio. Dus wat mijn werk auto betreft..... wordt vervolgt. Ik was afgelopen weekend, op zaterdag, al vast een beetje gaan oriënteren op busjes om vervolgens een beetje te gaan rond cruisen door de stad, naar de stranden etc. Uiteindelijk kon ik mijn huis nog maar amper terug vinden. Maar het was nog niet zo erg als afgelopen maandag. Toen ben ik vanaf kantoor achter een collega aangereden naar zijn huis om vervolgens vanaf daar samen naar de klant te rijden zodat op de terugweg wij beiden niet helemaal terug hoeften te rijden naar kantoor. In theorie klinkt het goed. Echter, omdat deze stad zoi groot en onverzichtelijk is heb ik er uiteindelijk bijna een uur langer dan nog over gdaan om thuis te komen. Op een gegeven monent ben ik maar een woonwijk ingereden, omdat ik op de grote wegen nergens kon stoppen, om hulp te zoeken. Uiteindelijk heeft de dame die ik de weg gevraagd heb voorgesteld dat ik een heel stuk achter haar aan reed. Op een gegeven moment zou ze afslaan en aangeven dat ik nog verder recht door moest om op het eind van de straat links af te slaan. Klinkt logisch. Alleen het eind van de straat bleek niet zo duidelijk als gehoopt. Om een lang verhaal kort te maken; ik heb mezelf die avond dus maar getrakteerd op fish & chips en een biertje om te vieren dat ik thuis was. Tenslotte nog een laatste autoverhaal. Afgelopen zondag ben ik met de Hollander die ik via via heb leren kennen wezen 4x4 rijden in de heuvels op een uurtje rijden naar het noorden. Het gebied was ongeveer zo groot als 2x de Veluwe. Alleen dan wel zonder alle wandelaars, fietsers en Nordic Walkers. Of te wel we konden leuk spelen met zijn Nissan Patrol op rotsige, steile en smalle paadjes. Het was te gek! Ik ben zelfs bang dat ik het 4x4 virus mij een beetje te pakken heeft. Ik ben namelijk nu niet meer aan het rondkijken voor een motor maar voor een leuke ouwe 4x4.



Ik ben trouwens inmiddels ook verhuisd naar een shared-house. Maar daar kom ik nog op terug na het weekend, dan kan ik wat foto's maken met daglicht.

Uw vragen beantwoord

Ik zal ff kort ingaan op wat alle vragen die zijn gesteld in de reacties. Ik heb nog niet op alle een duidelijk antwoord. Dat zal nog even duren.
Peter: Ik mag waarschijnlijk nog een auto gaan uitzoeken (daar kom ik volgende week nog wel even op terug) en C-serie gaat het hardst.
Ilse: Invacare heeft hier heel andere producten dan in NL. Daarnaast doen wij bijna gaan Invacare. Qualiteit is gewoon niet goed, te basic. Kijk maar eens op http://www.invacare.com.au/index.cfm/1,77,0,40,html
Jo en Irma: MMSsen of SMSsen kan ook, kost van NL naar Aus tot maximaal €0,50 voor een MMS met tot 300 KB (lees fotootje) aan informatie. En wat dat pis-bier betreft; dat valt reuze mee... ik kan hier zelfs Grolsch kopen in de supermarkt!
JW: 5.4 liter Ute... klinkt ook goed, bovendien kan ik daar mijn motor gewoon achterop zetten. Howel een Toyota Landcruiser FJ40, FJ 45 of FJ60 ook ook een leuke optie is. Die kosten hier ook geen drol.
Nilufer: Die echt mooie foto’s, van die lege stranden en blauwe zee ;-), moeten nog komen. Ik ben Sydney nog niet uitgeweest.
Rob: Er bestaan tegenwoordig ook crew-UTE’s maar dat weet je zelf ook. Is een leuke Holden Crewman SS niet een leuke optie voor jullie? http://www.holden.com.au/www-holden/action/modeloverview?modelid=23002
Voor iedereen die niet weet waar het laatste stukje over gaat: http://nl.wikipedia.org/wiki/Holden_Ute
Dit artikel gaat helaas alleen maar over de Holden UTE, maar er zijn meer merken. Eigenlijk is een UTE gewoon een Pick-Up, alleen dan anders dan een Amerikaanse Pick-Up... dat zal wel komen omdat Australië een eiland is.

Mobiel bereikbaar

Ik ben eindelijk weer mobiel bereikbaar. Mijn nummer is:

0061 4 48300892

0061 = Australië
4 = mobiel (is eigenlijk 04)
48300892 = mijn nummer

Eerste week

Het zit er weer op, de kop is eraf, sterker nog, het weekend is zelfs al voorbij.
Indruk van het werk na de eerste week: Het is een heel stuk minder geregeld dan dat ik gewend ben. Ik heb de afgelopen week dus mezelf voornamelijk bezig gehouden met inventariseren hoe het verkopen van Permobils tot op heden gegaan is en hoe up-to-date de informatie is die er nu is in Australië. Tevens had ik geluk dat er afgelopen donderdag een demo-dag was van Invacare; aangezien wij ook Invacare verkopen mocht ik er heen. Ter verduidelijking. Invacare is één van de grootste leveranciers van revalidatie hulpmiddelen in de wereld.
Die dag is mij een hoop duidelijk geworden over hoe hier de markt een beetje werkt. Het gaat hier heel erg over de centen, het verkrijgen van vergoedingen, en zijn de meeste stoelen dus ook een stuk goedkoper en meer basic dan dat ik gewend ben. Hier in New South Wales hebben de mensen nog het meeste geluk. Ze krijgen hier van de staat AUD$ 14000,- Maar daar koop hier nog steeds geen Permobil voor. Dus mensen zullen zelf moeten bijleggen of op zoek gaan naar andere manieren om aan geld te komen. Aangezien dit niet altijd lukt zitten de meeste mensen dus in stoelen die in men in NL niet eens zou willen hebben.
Het zal er dus op neer komen dat ik min of meer mijn eigen winkeltje zal moeten opzetten met de support van Northcott en dat ik nog veel meer met prijzen bezig zal zijn als in NL.
Vandaag naar de Sydney International Motorshow geweest. Ik had een soort AutoRAI verwacht, maar het was nog niet eens de helft van de RAI. Wel was het opvallend dat Ford en Holden(GM, Opel) hier een paar enorme stands hadden waar het continu erg druk was. Hieronder staat nog een foto van een ultime UTE (=Australische pick-up).
Ik was voor de middag al klaar op de beurs dus ben ik de stad maar eens in gegaan en naar het strand gegaan. Ik heb vandaag alle mogelijke vormen van openbaar vervoer wel gehad... ik moet snel op zoek naar een motor....
En ik heb inmiddels ook een kamer gevonden in een huis met Aussies. Ik ga ergens komende week over. Dus dan zullen er spoedig meer foto's volgen.

Halve Aussie

Vandaag mijn eerste werkdag gehad. 's Ochtends eerst een rondleiding gehad door het bedrijf. Eerste indruk: er is een hoop potentie. Daarna een tijdje zitten praten met iemand van personeelszaken. Zij gaf me een lijstje met dingen die zij nog nodig hebben. Zoals een bankrekeningnummer, een bewijs van "ziekenfonds", een Australisch rijbewijs en een "sofi-nummer". Voor de laatste heb ik de eerste 3 nodig. En die heb ik nu ook binnen. Dus ik moet nog even naar de belastingdienst.
Het verkrijgen van een rijbewijs had nog al wat voeten in de aarde. Eerst ontbraken gegevens over waar ik woon. Dus die heb ik eerst maar eens opgehaald bij mijn complex. Toen dacht de dame achter de balie dat ik Brits was (complimentje voor mijn Engels lijkt me). Vervolgens kwam ze er achter dat ik Nederlander ben. Toen ze dat op ging zoeken in de computer vertelde ze me dat ik alle testen moeste gaan doen. Dus opnieuw theorie en praktijk.... gelukkig bleek dat niet waar te zijn. Maar toen kwam het probleem van mijn nieuwe Nederlandse rijbewijs.... Ze hadden daar een boekje met plaatjes van alle rijbewijzen van de wereld er in; maar daar stond mijn nieuwe pasje niet in. Toen heb ik maar al mijn charmes in de strijd gegooid en uitgelegd dat er zowel in mijn paspoort als in mijn rijbewijs het zelfde (sofi)nummer staat, dus dat het echt allemaal legitiem was.
Uiteindelijk is het dus allemaal goedgekomen en heb ik nu mijn Australische rijbewijs. Kijk maar:

Weekend

Op vrijdag vroeg de operationeel manager of ik van het weekend zin had in een "home cooked meal", ik hoefde maar te bellen en ik was welkom. Zo geschiede. Na zaterdag nog wat te hebben geshopd ben ik naar mijn huis gelopen en heb ik 'm maar eens gebeld. Zijn antwoord: "No worries mate, come on over!" Dus ik ben in mijn bolide gestapt en heb een poging gedaan om de stad door te komen. Met een enorme omweg en een illegale trip over de tollweg (mijn betaal-automaatje was weg) heb ik het uiteindelijk gered. De beste man woont samen met zijn dochter en vrouw in een oud (130jr) huis midden in de stad. Op loop afstand van een hoop goeie restaurantjes en met de uitvalswegen naar Parramatta binnen handbereik. Voor, tijdens en na het eten uitgebreid gekletst over Northcott (mijn nieuwe baas) en over van alles wat daar mis is. Ik zal er nu nog niet op in gaan; ik wil eerst zelf een mening kunnen vormen. Maar als ik hem mag geloven staat me nog een intressante tijd te wachten. Hoe dan ook; volgens goed Australisch gebruik moest ik maar blijven slapen, bovendien had ik te veel bier gedronken om nog te mogen rijden. De volgende ochtend samen ontbeten en vervolgens in de samen in zijn auto gestapt om een rondrit te maken door mogelijk intressante wijken om te gaan wonen. Na anderhalf uur had ik wel een beetje last van overkill. Ik heb maar een klein deel van de stad gezien, maar er lijkt geen eind aan te komen. Maar dat zal nog wel een kwestie van wennen zijn; het is hier immers geen Zwolle. Morgen is mijn eerste echte werkdag. Waarschijnlijk zeer binnenkort dus weer een aanvulling op mijn blog.

Hieronder staan nog een paar foto's van mijn huidige huis.

Eindelijk in Sydney

De tijd in Perth was heerlijk. De perfecte manier om even tot rust te komen na alle drukte en stress in de aanloop naar Australië.
Gisteren ben ik met een binnenlandse vlucht naar Sydney gevlogen. Geheel volgens plan werd ik op het vliegveld opgehaald en naar Parramatta, het Diemen van Sydney, gebracht. De operationeel manager en zijn dochter stonden me op te wachten en waren gekomen met mijn (tijdelijke) auto. Het is een Subaru Forrester (helaas geen UTE JW) met 7000km op de klok en een kapot achterlicht.
Groot Sydney is groot, heel groot. We hebben er bijna een uur over gedaan om in Parramatta te komen. Het was goed half negen tegen de tijd dat we er waren. De vlucht was “maar” 4 uur, maar tussen Perth en Sydney zit nog eens 2 uur tijdsverschil. Het tijdsverschil met Nederland is nu 8 uur. Maar goed we waren in Parramatta aangekomen en het werd hoog tijd om wat te eten. De manager nam zijn dochter en mij gelijk mee naar een “steak and wine” restaurant. Heerlijk! Natuurlijk betaald voor met de company creditcard.
Toen het eten op was zijn we naar mijn nieuwe huis gereden. Het blijkt een 5 sterren service flat te zijn. Of te wel. Ik heb mijn eigen luxe huisje voorzien van alle gemakken. Er is zelfs een zwembad, gym, sauna en parkeergarage. Ik zal binnenkort wat foto’s online zetten als ik weer wat heb opgeruimd.
Vandaag ben ik naar mijn nieuwe werk gegaan voor een eerste kennismaking en het ophalen van mijn laptop. Ik werd opgehaald door de chef van personeelszaken en ben uiteindelijk zelf met mijn eigen auto naar mijn eigen huis gereden.
Vervolgens ben ik in de middag naar de shoppingmall gelopen om inkopen te gaan doen. Blijkt namelijk dat ik wel erg weinig onderbroeken heb ingepakt. Uiteindelijk loop ik weer naar huis om boodschappen te gaan doen bij de “Wollies”, kom ik er achter dat ik mijn zonnebril op sterkte ben kwijt geraakt. Dus ik terug naar de mall voor een korte zoektocht. Helaas; bril niet gevonden. Dus nu heb ik een argument om mijn ogen te laten laseren.
Morgen ga ik weer terug naar de mall. Ik heb nog veel meer korte broeken, en luchtige shirts nodig. Het is hier namelijk warm, te warm voor de tijd van het jaar zelfs.



Helemaal vanuit Turku, Finland naar Perth, Australie.


Uitzicht op Perth by night.


M'n nieuwe bolide. (ik mag hier trouwens mee parkeren plekken voor gehandicapten)


Mijn gastgezin in Perth