Kerst en kerstcadeau

Inmiddels is het alweer de laatste dag van het jaar. Ik hoor de schoonmaakster stofzuigen. Die komt elke 2 weken op maandag, maar omdat ik meestal werk op maandag is dit de eerste keer dat ik haar hoor/zie.
Afgelopen week vrij geweest omdat mijn bedrijf tussen kerst en oud en nieuw dicht zit. Kwam wel goed uit want ik heb daags voor kerst een nieuwe auto gekocht. Maar daarover later meer. Met Kerst had een vriend mij uitgenodigd om kerst te komen vieren bij zijn familie. Op zich is Kerst hier niet veel anders dan in NL. Alleen men is hier wel veel meer bezig met de cadeau's. Niet zo gek natuurlijk, ze hebben hier immers Sinterklaas niet.
Na de lunch die mijn vriend bij de ouders van zijn vriendin had genuttigd was ik uitgenodigd voor koffie bij zijn ouders en aansluitend diner bij zijn oma. Echter van dat diner is niet veel terecht gekomen. Blijkt dat met name de Kerstlunch hier groots is en dat daardoor diner er nog al bij in schiet. Dus toen iemand om een uur of 9 vroeg of er nog iemand was die nog eten wilde drong het tot me door; géén kerst diner! Er was nog genoeg te eten en er waren nog diverse toetjes. Dus ik ben uiteindelijk wel goed gevuld naar huis gegaan. Maar het liep wel iets anders dan verwacht. Op het uiteindelijke kerstdiner, wat geen kerstdiner bleek te zijn, waren 19 mensen. Of te wel het was een gezellige bende.
In het weekend voor Kerst ben ik nog maar eens op zoek gegaan naar een leuke 4x4. Ik had immers na de laatste keer met André op stap te zijn geweest de smaak wel weer goed te pakken. Het toeval wou dat toen ik van de ene dealer naar de andere dealer reed er langs de kant van de weg een leuke verbouwde "Shorty" (kort wielbasis) Ford Maverick (= Nissan Patrol) te koop stond. Ik heb gestopt. De auto eens goed bekeken en toen het telefoonnummer wat bij de auto stond maar eens gebeld. De verkoper vroeg een heel schappelijk bedrag. Vervolgens heb ik een afspraak gemaakt om een testrit te maken en André meegenomen om de wagen ook eens goed te bekijken. Conclusie was dat de vraagprijs al gauw gelijk stond aan de waarde van de opties (bullbar, suspensionraise kit, bodyraise kit, rearbar, aftermarket velgen en banden, roofrack, highjack, AM en UHC radio, dual batteries, long range fulltank, extra spotlights, etc.). En alle onderdelen ook van de beste kwaliteit. De verkoper had duidelijk grootse plannen met deze wagen.
Ook tijdens het proefritje niet echt grote defecten kunnen ontdekken. Alleen een olielekje.
Gisteren heb ik de wagen eens goed getest in één van de parken rondom Sydney. Conclusie: off-road is er geen centje pijn. Genoeg vermogen, grip en bodemvrijheid. Alleen on-road is het een watje. Heuvel op kost bijzonder veel moeite en eenmaal terug in Sydney begon die toch aardig te sputteren. Alsof er iets mis is met de timing, dan wel compressie, in de motor (nog bedankt voor het meedenken pa). Of te wel, hij moet ff naar de garage om even goed nagekeken te worden. Maar al met al denk ik wel dat ik een goeie koop heb gedaan. Hieronder staan nog wat plaatjes een een flimpje van mijn nieuwste aanwinst.








Zoals op de laatste foto te zien is is mijn wagen erg vies geworden. Inmiddels zit ik bij een hand-car-wash deze aanvulling te maken. Hand-wash is hier hier heel gewoon omdat er een water tekort is in Australië. Het kost me $60,- om 'm schoon te krijgen! Ik mocht 'm niet afgeven voor de normale prijs (33,-).... vreemd ;-) Ik moet nog eens even gaan bedenken waar ik 'm zelf kan wassen.

(Off)road trippin

De afgelopen 5 dagen bijna nonstop onderweg geweest.
Eerst afgelopen weekend wezen camperen met de 4x4 van André, die andere Harting Banker in Sydney. Aangezien hij niet bang is voor een paar krasjes op zijn auto zijn we de kleinste paadjes ingedoken. Op een gegeven moment zijn we een paadje ingedoken wat wel redelijk begon maar langzaamaan steeds krapper begon te worden. Continu gebukt lopen als het ware. Maar dat is geen probleem voor een 3 tons 4x4. Die drukt alles wel aan de kant. Tot we op een gegeven moment niet meer verder konden door een omgevallen boom. Op dat moment besloten we om eerst lopend verder te gaan om te kijken of het wel zin had om de boom weg te kappen. Terwijl een vriend van André en ik zelf door liepen konden we André al horen hakken. Na een paar honderd meter, een paar meer omgevallen bomen en een paar land-slides besloten dat het advies zou gaan worden om terug te rijden. Echter toen wij aan de wandeling terug begonnen had André de boom al door en kwam onze kant op rijden. Hij kon tot de volgende boom komen en heeft'z'n auto daar stil gezet om zelf ook maar even een kijkje te gaan nemen. Zijn conclusie was dat het ook beter was om terug te gaan omdat het al te laat op de dag was. In principe konden we wel verder alleen zouden we dan niet voor het donker op de camping zijn.
Na eenmaal omgekeerd te hebben de kleine paadje achter ons te hebben gelaten werd het toch maar eens tijd om te gaan checken voor bloedzuigers. Ik geloof dat ik er wel een stuk of 7 op elke voet had. En er lagen er een paar op de mat in de auto. Mijn reisgenoten hadden er een stel in hun schoenen en aan hun sokken. Uiteindelijk is de laatste gespot op de broek van André eenmaal terug op de camping.
Gelukkig doen bloedzuigers niet zo veel het zijn alleen akelige slijmerige wormpjes die vast zitten aan je vel. En als je ze er eenmaal af hebt bloed je als een rund. Want ze spuiten naast een verdovingsmiddel ook een antistollingsmiddel is.
Volgende keer toch maar mijn kisten aan doen.
Afgelopen week ben ook nog alleen op stap geweest. Ik moest voor mijn werk naar Melbourne via een paar tussenstops om een paar problemen op te lossen. Op zich niet erg om voor de baas het land een beetje door te touren maar in een lawaaiig busje wordt je er best moe van.
Ik heb trouwens vakantie. Het bedrijf is dicht tussen kerst en oud en nieuw. Voor mijn gevoel mijn eerste vakantie sinds mei. Het plan is om kerst te vieren bij een (oud)collega en daarna mijn surfplank in mijn busje te gooien en wat mooie strandjes op te gaan zoeken. Om vervolgens weer terug te zijn in Sydney voor oud en nieuw.
Maar bij deze:

Heel vrolijk kerstfeest en een gelukkig nieuw jaar!











Dit zijn de leuke paadjes. Als je goed luisterd hoor je waarom we stoppen.... bloedzuigers!

Sinterklaas

Ondanks dat ik in Australië woon heeft de Sint me toch weer gevonden. Vorige week kwam er al een chocoladeletter met de post en sinds vandaag staat er een pooltafel in ons huis!
Maar zonder gekkigheid. Dit huis heeft een bibliotheek. Althans zo noemen we het. Deze ruimte is groot genoeg voor een pooltafel. Wat wil nu het toeval. Op het moment dat mijn huisgenote klaar is met haar studie en dus de bibliotheek niet meer nodig had begonnen een huisgnoot en ik er over te kletsen hoe tof het wel niet zal zijn om een pooltafel te hebben in die kamer. Een paar dagen later komt mijn afgestudeerde huisgenoot thuis van het boodschappen doen en weet doodleuk te vertellen dat er op amper 200 meter van ons huis een pooltafel te koop staat.
Mijn huisgenoot en ik zijn direct gaan kijken. Het bleek een echte kroegtafel te zijn. Compleet met geldautomaat en slot. Bovendien kwam de tafel met 4 keu's, twee hulpstukken, alle ballen, wat krijtjes, twee driehoeken en hulp bij het demonteren en monteren. Na wat wikken en wegen heb ik besloten om de tafel te kopen. Ik weet immers dat ik toch wel een poosje in dit huis blijf wonen.
Gisteren hebben we met 6 man sterk en mijn busje de hele boel hier heen gehaald opgezet. Of te wel ik heb mezelf een jongensdroom voor Sinterklaas cadeau gegeven.
Tenslotte is bij deze iedereen uitgenodigd om een keer een potje te komen poolen. ;-)

Hieronder staan een paar foto's van mijn nieuwste aanwinst.






Powdered Toastman en Muumin genieten van de nieuwe pooltafel.
(Deze poppetjes heb ik meegekregen van één vriend uit NL en één uit Finland. De achterliggende gedachte is dat ze deze ooit nog eens komen ophalen in Australië)

Nieuwe kansen

En toen was er nog maar één.
Afgelopen woensdag is mijn laatste verkoop collega op staande voet ontslagen. Waarom precies weet ik niet, maar het schijnt een combinatie te zijn van niet nakomen van zijn afspraken, liegen over de verkoop cijfers en vreselijk onpraktische werken (op en neer naar Melbourne vliegen voor een hele kleine deal die daardoor niets op zal leveren bijvoorbeeld). Of te wel ik ben nu als enige over in het verkoopteam, in de chaos die is achter gebleven na het plotselinge vertrek van mijn collega.
De afgelopen dagen heb ik me dus ook met name bezig gehouden met damage-control. Afspraken afzeggen of verzetten. Voicemail berichten afluisteren en mensen terug bellen, telefoons doorschakelen en alle afspraken van de afgelopen maand nabellen om na te gaan wat er afgesproken is. Daar kwamen trouwens de vreemste reacties op. Sommige mensen waren blij dat hij weg is en anderen accepteerde het gewoon en één moeder ging door het lint toen ik doorvroeg wat er afgesproken was. Bleek dat mijn collega had beloofd om een hele kleine Permobil Vertical (elektrische rolstoel waar je in kan staan) als demo in te kopen. Echter er is géén inkooporder gemaakt en waarschijnlijk is haar dochter te klein voor een Vertical. Toen ze dat hoorde viel er niet meer met haar te praten, hing ze op en ging ze de manager bellen.
Waarschijnlijk is dit nog maar het topje van de ijsberg. De collega's van finance zijn in de stapels papieren gedoken die zijn achter gebleven op zijn bureau en vertelde na 4 dossiers al dat het wel eens maanden kon gaan duren om dat allemaal recht te breien.
Maar er gloord hoop aan de horizon. De reden van het ontslag is dat het bedrijf door een verandering gaat (moet gaan). Dit houdt in dat we in december een twee nieuwe mensen in het verkoop team krijgen en dat er 1,5 FTE administratie bij komt. Daarnaast wordt de chef werkplaats manager van de hele divisie wat een goed besluit is want dit is ook een nieuwe kracht, hij is er een paar maanden langer als ik. Of te wel. In het nieuwe jaar kunnen we een frisse start maken en de hele toko goed en efficient opbouwen.
Bovendien hebben we nog een vacature te vullen. Die van "Bussiness Development Manager" voor de Permobil rolstoelen. Deze man of vrouw zal de taak hebben om Permobil door heel Australië aan de man te brengen. Of te wel een dealer netwerk op te zetten. Dit land is immers te groot vanuit alleen Sydney te bedienen.
Dus; Geachte collega's van Permobil. Als je op zoek bent naar een nieuwe uitdaging en een heerlijk klimaat. Meld u en wie weet staan we dan wel over een paar maanden samen bij de barbeque.
Trouwens het surfen ging lang nog niet zo slecht. Ik ben tot stand gekomen en ben niet verdronken of flauwgevallen. Maar ik denk dat ik me toch meer ga richten op kite-surfen. Ik weet nog niet of ik het wachten en naar de golven staren wat bij het surfen hoort echt leuk vind.
Dit weekend hebben we een feestje in het huis omdat één van mijn huisgenoten klaar is met haar studie en gisteren een feestje van het werk. Dit werk feestje was in de "worker club" en was alleen voor werknemers van de werkvloer, dus géén managers. Tevens waren er een hoop oud werknemers. De verhalen die toen los kwamen.....
Hieronder staan nog wat foto's van mijn busje en mijn nieuwe surfboard.